Autumn de Geneville

9. Rodzina:
W młodości Autumn nigdy nie była zbytnio związana ze swoją rodziną, stopniowo się od nich oddalając w imię nowego życia, nowych perspektyw i generalnie świata magii. Może to dziwne, ale bardzo szybko weszła w dorosłe życie, toteż na czas obecny nie utrzymuje z rodzicami oraz trzema siostrami żadnych ścisłych kontaktów, ograniczając się do wysłania kartek na święta, czy z rzadka jakiegoś telefonu.
Jej prawdziwym życiem i powołaniem jest jej nowa rodzina, a mianowicie Noah, który po dwóch latach narzeczeństwa w końcu zdecydował się na ślub. Ostatnio ze względu na bliskość miejsca pracy w łaski wkradł się Blake de Geneville, czyli brat Noah’a, a z przyczyn oczywistych czasami przewija się też młoda Kaitlyn, ale z nią relacje nie należą do najprzyjemniejszych.

10. Charakter:
Autumn de Geneville z pewnością znacznie się zmieniła od czasów, kiedy chodziła do szkoły. Wtedy zwykła być osobą pilną, systematyczną i chłonną wiedzy, przy czym sympatyczną i bardzo nieszkodliwą. Mimo ugodowego charakteru nie nudziła się w szkole, doceniając wszystko, co ją w niej spotkało. Dziewczyna nigdy do końca nie przyzwyczaiła się do faktu, że jej życie nie będzie takie, jakie zaplanowano jej w mugolskim świecie; czuła się trochę tak, jakby żyła w świecie marzeń, przez co jej twardo stąpający po ziemi rodzice zaczęli stopniowo tracić z nią kontakt. Odbyło się to jednak w sposób dość bezbolesny dla obu stron, gdyż Autumn w wieku, w którym najbardziej potrzebuje się wsparcia rodziny, znalazła sobie już miłość na całe życie.
To, że była ambitna, wpisane jest w jej życiorys od dnia urodzenia. Jeszcze wierząc, że jest mugolką, planowała zostać lekarzem; jej marzenia nie zmieniły się po pójściu do Hogwartu, wręcz wykrystalizowały, gdy po raz pierwszy raz przeczytała o kimś takim, jak magomedyk. Nigdy nie przyszło jej do głowy, że coś mogłoby się nie udać, pójść nie po jej myśli, toteż dopiero w dorosłym życiu przyszło jej się na tej pewności siebie przejechać.
Hardości ducha i zawziętości nabrała natomiast dopiero w momencie, gdy przyszło jej ukrywać swój związek z nauczycielem. Z początku ciężko jej było ukrywać ekscytację, czy generalnie się ukrywać, ale z czasem, – jako że nie było to uczucie przelotne, przynajmniej z jej strony – wspomniana hardość ducha, w połączeniu z ostrożnością i silnie zmotywowaną zawziętością pozwoliły doprowadzić to wszystko do końca.
Mimo swoich dwudziestu pięciu lat i pozornego ustatkowania dziewczyna wciąż się zmienia, także jeśli chodzi o charakter, to jeszcze nie całkiem koniec.

11. Wygląd:
Wygląd odpowiada bardzo jej charakterowi. I wbrew znaczeniu imienia, nie jest zbytnio jesienny; ba, jeśli się upierać, pasowałby on bardziej na zimowy, gdyż cera dziewczyny jest bardzo jasna i gładka jednocześnie. Same rysy twarzy mają w sobie wiele łagodności i z reguły budzą w osobach postronnych jedynie sympatię. Usta są ładnie wykrojone, oczy niebiesko-szare. Jeśli chodzi o włosy, są długie do połowy pleców, o dość ciemnym odcieniu blondu, zimą wchodzącym w delikatny brąz, latem natomiast, od słońca, znacznie jaśniejącym.
Sylwetka natomiast jest drobna, szczupłe i wąskie ramiona, drobne dłonie; mimo to kształty są jak najbardziej proporcjonalne. I mimo że wszystko do siebie raczej pasuje, cały wygląd Autumn nie ma w sobie nic szczególnego, poza wyjątkową harmonią pomiędzy wszystkim, co się na nią składa.

12. Historia:
„Właściwe” życie Autumn zaczęło się w momencie dostania przez nią listu z Hogwartu. Wspomnień z wcześniejszego okresu w sumie za bardzo nie ma, gdyż przez lata wypełnione magią wyblakły one i zostały przeniesione do szufladki „zapomniane i niepotrzebne”. Zafascynowana dziewczyna brnęła coraz dalej i dalej w zupełnie dla niej nowy świat, ucząc się pilnie z faktyczną ciekawością. Gdzieś około szóstej klasy jej fascynacja w znacznym stopniu przeszła na ówczesnego nauczyciela eliksirów, profesora de Geneville. Może nie do końca z inicjatywy Autumn wywiązał się z tego namiętny romans, ciągnący się do samego końca siódmej klasy.
W międzyczasie dziewczyna przygotowywała się do studiów medycznych, gdyż posada magomedyka wydawała się wręcz stworzona dla niej. Po opuszczeniu szkoły oddała się całkowicie swojej przyszłej karierze, przez co „przypadkowo” jej kontakt z kochankiem – teraz już całkowicie legalnym – się urwał. Dopiero jakiś czas później, przez zupełnie przypadkowe spotkanie, ich kontakty odnowiły się do tego stopnia, że po niedługim czasie panna Yves zmieniła nazwisko na de Geneville.
Ostatnim etapem, zasługującym na swój własny akapit w zacnej historii Autumn de Geneville, są niedawno oblane ostateczne egzaminy, po których miała dostać swoje papiery potrzebne do rozpoczęcia pracy. Była to porażka na całej linii, której dziewczyna do tej pory nie może zrozumieć, stąd też jej szybka reakcja, by nie zostać bezczynnie z niczym. Dzięki wsparciu męża udało jej się dostać do Hogwartu na stanowisko pielęgniarki, co wcale nie znaczy, że nie planuje podejścia do egzaminów po raz kolejny.