Margaret Moore

Thomas Moore - mugol, mąż Anastazji oraz ojciec Margarety i Katherine. Znany podróżnik w świecie mugoli, utrzymuje się głównie ze wspaniałych reportaży na temat swoich podróży oraz dotacji państwowych. Pracuje również dla Anglików jako przewodnik i tłumacz w krajach zagranicznych. Pochłonięty swoją pracą (a zarazem pasją), nie przebywa w domu dłużej, jak miesiąc. Po 4 latach małżeństwa z Anastazją zaginął w nieokreślonych okolicznościach.
Anastazja Moore - czarownica (na drzewie genealogicznym można odnaleźć korzenie rodu Blacków), żona Thomasa, matka Margarety i Katherine oraz siostra Izabelli. Ciężko pracuje jako urzędnik Departamentu Tajemnic (najczęściej do późna w nocy). Stara się być dobrą matką, lecz w tym zabieganym świecie nie starcza jej na to czasu.
Katherine Moore - charłaczka, córka Thomasa i Anastazji, młodsza o 3 lata siostra Margarety. Jako dziecko "bez magii" wyjątkowo rozpuszczana przez matkę. Jedyna istota potrafiąca wyprowadzić Maggie z równowagi.
Izabell Gilbert - czarownica, żona Ernesta Gilberta (czarodzieja), siostra Anastazji. Pani domu we dworku Gilbertów na północy Anglii. Margaret traktuje jak młodszą siostrę, często zaprasza ją do sienie na wakacje.

Margaret Moore nie jest zwykłą dziewczyną. I to nie tylko za względu na to, że jest czarownicą. Każdy, kto ją spotkał, od razu czuł respekt do niej. Nie było osoby, która po bliższym poznaniu nie czuła podziwu dla tej drobnej nastolatki - a szczególnie dla jej silnej woli, inteligencji, bystrości umysłu oraz umiejętności zachowania zimnej krwi i opanowania. Chodząc do mugolskiej szkoły większość uczniów uważała ją za cichą, nieśmiałą, a czasami nawet oschłą koleżankę z klasy. Jednak tylko jej najbliższa przyjaciółka wiedziała, że Maggie zachowuje się tak, ponieważ dla niej rozmowa z kolegami jest zwykłą paplaniną i stratą czasu. Ponad wszystko ceni sobie prywatność. Sama nie wchodziła nikomu w życie z butami i nienawidzi, gdy ktoś wtyka nos w nie swoje sprawy, a szczególnie, gdy te sprawy dotyczą jej samej. Kolejną grupą ludzi, z którymi nie chce mieć nic wspólnego to hipokryci i lizusy. Zwyczajnie gardzi nimi. Uważa, że każda szczera prawda jest lepsza od najpiękniejszych kłamstw. Czasem po prostu kłuje ta prawdą prosto w oczy.
Jedną z największych zalet Maggie (a może wad) jest wytrwałość i determinacja w dążeniu do wyznaczonego przez siebie celu oraz ośli upór . Nie potrafi porzucić raz obranego zamysłu, uznać go za niemożliwy do osiągnięcia, przerastającego jej możliwości. Musi go dosięgnąć. Za wszelką cenę.
Lecz napędem do wszelkich działań dziewczyny jest...ciekawość. Dzięki niej dowiaduje się o nowych celach do wyznaczenia. Dzięki niej słucha, zamiast sama mówić. Dzięki niej ćwiczy swoje umiejętności i charakter. By zobaczyć, co będzie, jeśli jej się uda.

Maggie jest drobną, dobrze zbudowaną dziewczyna. Ma ciemno brązowe, długie, lekko pofalowane włosy po matce i delikatne rysy i cerę po ojcu. Po długim przebywaniu na słońcu na jej twarzy pojawiają się liczne piegi, których szczerze nienawidzi. Jednak najbardziej charakterystyczną cechą jej wyglądu są oczy. Okolone długimi rzęsami, niesamowite oczy. Każdy, kto w nie spojrzał, widział tylko nieprzeniknioną głębię analizującą wszystko, co tylko znajduje się dookoła. Tylko nieliczni potrafią wytrzymać to jej głębokie spojrzenie zaglądające wprost do serca i rozumu. Co do koloru tęczówek, nikt nie wie, jakie tak na prawdę są. Jedni mówią, że koloru chmur burzowych, inni, że otchłani oceanu, a jeszcze inni, że przestworzy nieba. Jedno tylko jest niezmienne w jej tęczówkach - srebrne otoczki wokół źrenic.

Meggie przyszła na świat w Londynie piątego maja dwa tysiące siódmego roku. Mając półtorej roku, okazywała swój talent magiczny unosząc zabawki w powietrzu. Gdy skończyła dwa lata, jej ojciec wyruszył na wyprawę, z której jak dotąd nie powrócił. Po dziewięciu miesiącach urodziła się siostra Maggie. Matka obu dziewczynek musiała wychowywać je sama. Pomagała jej w tym Izabella (jeszcze jako panna mieszkająca w Londynie).
W piątym roku życia, Maggie poszła po raz pierwszy do szkoły - mugolskiej podstawówki w Londynie. Tam poznała dziewczynkę, która nazywała się Claudia Jackson, a z którą od razu się zaprzyjaźniła. Gdy Maggie ukończyła siedem lat, matka wyznała jej, że jest czarownicą. Tajemnicy nie mogła zdradzić przyjaciółce, z czym czuła się okropnie. Jednak coroczne wspólne wakacje z nią w dworku ciotki (której zwierzała się ze wszystkiego), wynagradzały jej te męczarnie.
Gdy ukończyła jedenaście lat, otrzymała list z Hogwartu. Uczyła się wyśmienicie, zawsze była przygotowana do lekcji. Przez brak przyjaciół, a jedynie stronników i znajomych, z którymi nie miała za wiele wspólnego, przez pięć lat swojego pobytu w szkole nie nawiązała bliskiej więzi z żadną koleżanką czy kolegą, więc pielęgnowała listowną przyjaźń z Claudią.